Jury prestiżowej nagrody „Złotego Czekana” (Piolets d’Or) wybrało cztery najbardziej znaczące przejścia ubiegłego roku. Na liście znalazły się następujące dokonania:
Po nabyciu doświadczenia podczas pierwszego przejścia północno-zachodniego filara Langshisha Ri (6427 m) w 2014 roku, ukraińscy alpiniści Michaił Fomin i Nikita Bałabanow zdecydowali się podnieść poprzeczkę swoich dokonań. Pomiędzy 18, a 23 października para dokonała pierwszego przejścia filarem północno-północnozachodnim na Talung – było to piąte w ogóle wejście na wspomniany szczyt. Fomin i Bałabanow wytyczyli tym samym 1700m linię, nazwaną Daddy Magnum Force o orientacyjnej wycenie ED+, M6, A3. W opinii zespołu: wspinali się na granicy swoich fizycznych i psychicznych możliwości, jednak każdego dnia z zadowoleniem podchodzili do wytyczania linii drogi. Zejście odbywało się przez zachodnią ścianę, którą rozpoznali w trakcie wcześniejszego podejścia (z biwakiem na wysokości 6700m).
Zespół prawdziwych weteranów, czyli Paul Ramsden i Mick Fowler (który już otrzymał Złoty Czekan w 2002 roku za Siguniang a drugi w 2013 roku za Shiva), dokonał pierwszego wejścia na szczyt “zagubiony” w północno-zachodnim zakątku Nepalu. Po przeanalizowaniu różnych możliwości, wspinacze angielski spędzili pięć dni (od bazy do szczytu) wytyczając bardzo elegancką nową drogę przez północną ścianę – choć linia jest dość narażona na obiektywne niebezpieczeństwa. Szczyt osiągnęli 22 października, a zejście zajęło dwa dni przez zachodnią grań, a potem kuluarem po północnej stronie. Ogólną trudność 1600m drogi oszacowano na ED+. Ramsden tak opisuje linię: „Pierwsza połowa jest podobna do północnej ściany Eigeru – pod względem złożoności, a druga – do grani Peuterey„.
Trzykrotnie uhonorowany nagrodą “Złotego Czekana” Marko Prezelj w zeszłym roku pochylił się nad nieeksplorowanymi okolicami Cerro Kishtwar. Po aklimatyzacyjnym pierwszym przejściu grani południowej Chomochior (6278m, 1400m, D +), czteroosobowy zespół, w którego skład oprócz Słoweńca wchodzili: Amerykanin Hayden Kennedy (jego nowa droga na Baintha Brakk otrzymała Złoty Czekan w 2013), Francuz Manu Pellissier oraz Słoweniec Urban Novak wytyczył drogę Light Before Wisdom w dniach 5-8 października 2015. 1200m linia została wyceniona na ED+ (a dokładniej: 5.11, WI6, M6, A2). Alpiniści zeszli południową ścianą, a następnie zjechali wschodnim kuluarem.
Cerro Riso Patron znajduje się 50 kilometrów na południowy zachód od Cerro Torre w odizolowanym obszarze pomiędzy Lądolodem Patagońskim, a nadpacyficznymi fiordami. Podczas pierwszej próby wejścia na szczyt południowy (która nadal pozostaje dziewiczy) w 2014 roku, wypadek spowodował dość wczesne przerwanie wyprawy. W zeszłym roku połączone siły międzynarodowego zespołu w składzie: Lise Billon, Antoine Moineville (oboje z Francji) oraz Amerykanin Jerome Sullivan i Argentyńczyk Diego Simari – przedarły się pod szczyt po pięciodniowym epickim marszu. Cała czwórka następnie dokonała drugiego wejścia na szczyt przez nową 1000 metrową drogę Hasta las Webas prowadzącą północno-wschodnim filarem. Powaga drogi zawarta została w wycenie ED- z trudnościami technicznymi na poziomie AI5 +, M5, 90 °, X. Przejście zajęło 3 dni (22-24 września), a zjazdów dokonano północną granią. Pierwsi zdobywcy podkreslają, że na ocena linii uwzględnia również odosobnienie okolicy i trudności logistyczne związane z podejściem.
***
Nagroda „Złotego Czekana” zostanie przyznana na uroczystej gali we francuskim La Grave w dniu 16 kwietnia br. Polskim akcentem w tegorocznej edycji będzie wręczenie Wojtkowi Kurtyce nagrody im. Waltera Bonattiego za całokształt dokonań. W programie trwającej w sumie 4 dni imprezy znalazła się również projekcja filmu dokumentalnego „Art of Freedom – Sztuka wolności” Wojtka Słoty i Marka Kłosowicza, przybliżającego postacie największych polskich himalaistów.
O polskich szansach na nagrodę oraz zeszłorocznych dokonaniach w górach więcej w rozmowie z Januszem Majerem.
