Topografia i terenoznawstwo

Produkt dostępny w magazynie


Nakładem Komisji Szkolenia PZA wydany został zeszyt szkoleniowy „Topografia i terenoznawstwo” autorstwa Rafała Kardasia i Wojciecha Święcickiego. Zawiera m.in. schematy dróg w rejonie Świnicy, drogi szkoleniowe w rejonie Kościelców, Zamarłej Turni, Koziego Wierchu, Granatów i rejonu Buczynowych Turni. Część topograficzna zeszytu zawiera wybór dróg taternickich posiadających niezaprzeczalne walory szkoleniowe. Zasięg terytorialny obejmuje ściany i szczyty osiągalne bez trudu z Hali Gąsienicowej. Zaprezentowane mapki i schematy nie są niczym innym jak uporządkowaną wersją materiałów używanych od lat przez instruktorów w Betlejemce. […]

Zobacz również
Misja helikopter + prenumerata Taternika

Produkt dostępny w magazynie

84.00 
Zobacz
Niech to szlak + prenumerata Taternika

Produkt dostępny w magazynie

97.00 
Zobacz
„Potęga gór” + prenumerata Taternika

Produkt dostępny w magazynie

86.00 
Zobacz

Nakładem Komisji Szkolenia PZA wydany został zeszyt szkoleniowy „Topografia i terenoznawstwo” autorstwa Rafała Kardasia i Wojciecha Święcickiego. Zawiera m.in. schematy dróg w rejonie Świnicy, drogi szkoleniowe w rejonie Kościelców, Zamarłej Turni, Koziego Wierchu, Granatów i rejonu Buczynowych Turni.

Część topograficzna zeszytu zawiera wybór dróg taternickich posiadających niezaprzeczalne walory szkoleniowe. Zasięg terytorialny obejmuje ściany i szczyty osiągalne bez trudu z Hali Gąsienicowej. Zaprezentowane mapki i schematy nie są niczym innym jak uporządkowaną wersją materiałów używanych od lat przez instruktorów w Betlejemce. Zostały więc zweryfikowane przez codzienną praktykę instruktorską. O wartości tego zbioru świadczy także fakt wielokrotnego powielania materiałów przez instruktorów i kursantów, oraz wykorzystanie schematów dróg (i to najczęściej bez żadnych przeróbek) w opracowaniach innych autorów. Przystępując do lektury należy wiedzieć, że:

  • numeracja dróg odwołuje się do numerów plansz z rysunkami,
  • drogi opisane bez numerów nie mają swoich rysunkowych odpowiedników,
  • trudności niektórych dróg oraz tzw. czas przewodnikowy zostały skorygowane i mogą różnić się nieco od ocen zawartych w przewodniku Witolda H. Paryskiego,
  • czas przejścia dróg z kursantami należy traktować wyłącznie orientacyjnie,
  • nie podano czasów przejść zimowych (ze zrozumiałych powodów),
  • nazewnictwo jest slangowe,
  • uwagi instruktorskie nie są oficjalną wykładnią Komisji Szkolenia PZA, lecz wyłącznie sugestiami ich autora wynikającymi z jego własnych doświadczeń szkoleniowych.

Część druga – terenoznawcza, zawiera opracowanie na temat zasad posługiwania się mapą, kompasem i altimetrem. Jest to w gruncie rzeczy krótkie przypomnienie tego, co każdy instruktor powinien wiedzieć, żeby czymś się różnić od kursanta 🙂