Przez lata odpowiadał za łączność radiową
polskich wypraw wysokórskich.
Przyjaciel ludzi.
Dr inż. elektronik, pracownik naukowy
Politechniki Wrocławskiej, taternik i instruktor
alpinizmu. Wspinał się w Tatrach,
Alpach, Pamiro-Ałaju i Pamirze.
W latach 1969-2003 uczestnik dziewięciu
wypraw w góry wysokie, m.in. kierowanych
przez Andrzeja Zawadę. Brał
udział m.in. w ekspedycji, podczas której
Polacy dokonali pierwszego wejścia
na Kunyang Chish (7852 m) w 1971 r.
i w tej z roku 1980, podczas której Polacy,
jako pierwsi na świecie, zdobyli
Everest (8848 m) zimą.
Był członkiem Zarządu PZA w latach
1977- 1992, a w kadencji 1995-98 jego
wiceprezesem. Był także prezesem KW
we Wrocławiu (1974-80). Jako licencjonowany
radioamator-krótkofalowiec
organizował łączność radiową na
wyprawach, jest pomysłodawcą i założycielem
utworzonego w 1980 zespołu
łączności radiowej PZA. Został dwukrotnie
odznaczony złotym medalem
„Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”,
Złotym Krzyżem Zasługi oraz otrzymał
nagrodę „Fair Play” Polskiego Komitetu
Olimpijskiego.
Był członkiem honorowym PZA.
Jak napisali Koledzy z KW Wrocław:
„Opuściła nas postać przesympatyczna
i bardzo skromna, o wielu talentach, będąca
jedną z ikon polskiej działalności
w górach wysokich, która zyskała sobie
uznanie i opinię człowieka czynu nie
tylko w naszym małym, górskim środowisku,
ale też poza jego granicami”.